Start w wyborach prezydenckich ogłosił Grzegorz Braun, pojawiła się zatem nadzieja dla Polski podwójna: po pierwsze, że wygra, co się może zdarzyć i jest wielce prawdopodobne w przypadku, jeśli wybory się odbędą pod kontrolą wyborców.

 

Korzyść druga, to możliwość skonsolidowania patriotycznych Polaków, po oświadczeniach Bosaka z Mentzenem już bez balastu eklektycznej Konfederacji, która nigdy nie miała szans powodzenia, od samego początku była projektem antypolskim i oszukańczym, już na etapie tzw. prawyborów, na co zwracaliśmy uwagę w kilku artykułach z lat poprzednich, np. tutaj, czy tutaj.

Jest także potencjalna korzyść trzecia, albowiem wygrana Grzegorza Brauna otwiera drogę do realizacji postulatu: Norymberga 2.0, osądzenia sabotażystów, terrorystów, zbrodniarzy i ludobójców zza biurka: Morawieckiego, Cessaka, Szumowskiego, Niedzielskiego, Kaczyńskiego, Dudy, Tuska i innych.

 

Konsolidacja jest nam teraz potrzebna tak bardzo, jak na początku fałszywej pandemii, stoimy bowiem wobec realnego niebezpieczeństwa wojny oraz kolejnego rozbioru, do którego już od 1918r. dąży zorganizowane żydostwo, uznając Polskę cały czas za „bękarta wersalskiego”, wypadek przy pracy nad budową żydowskiego państwa Izrael.

 

Wszyscy zapewne wiemy, że I WŚ rozpoczęła się w 1914r., a druga w 1939r., przynajmniej oficjalnie. Jednak niewiele osób wie, dlaczego te wojny wybuchły, kto je wywołał i jaki był ich cel.

 

Otóż, żydowski ruch syjonistyczny od końca XIX w. intensywnie dążył do fizycznego powołania państwa żydowskiego. Brano kilka lokalizacji poważnie pod uwagę: Argentynę (która jest obecnie szykowana przez Javiera Milei na bezpieczne, żydowskie getto w przypadku wojny w Europie, a jeśli do niej nie dojdzie, co daj Boże, to na gigantycznego eksportera żywności do UE przez pośredników żydowskich oraz wehikuł do zamordowania europejskiego rolnictwa, także w Polsce), Ugandę, nawet Texas, a przede wszystkim Palestynę, na której stanęło, ponieważ najskuteczniejszym czynnikiem łączącym żydów rozsianych po świecie mogła być wiara, anty-religia judaistyczna, oparta na szowinizmie narodu wybranego przez diabła, uznającego się za naród uber alles, jedynych ludzi na planecie Ziemia. Teza „jesteśmy nadludźmi” zyskała powszechną aprobatę i sprawdza się doskonale do dziś.

 

Nad Palestyną panowało wówczas Imperium Otomańskie z dużymi wpływami niemieckimi. Żydzi zwrócili się do cesarza Wilhelma II z prośbą, aby objął patronat nad projektem budowy Izraela w Palestynie, a do Sułtana o udzielenie zgody na lokalizację w okolicy Jerozolimy oraz możliwość wykupu terenów pod państwo żydowskie, obiecując mu w zamian anulowanie długów, którymi Imperium Otomańskie było tak obciążone, iż płaciło podatek bezpośrednio żydom, w ramach spłaty odsetek, gdyż spłata kapitału nie była w żydowskim interesie.

 

Jednak zarówno Wilhelm II, jak i Sułtan, wbrew oczekiwaniom odmówili. Projekt żydowskiego państwa był już gotowy, napisany przez Teodora Herzla (to objętościowo stosunkowo nieduża, ale bardzo interesujące lektura) oraz zaprezentowany w szczegółach na pierwszym Kongresie Syjonistycznym w Bazylei, w Szwajcarii, w roku 1897, ale zniknęła perspektywa jego realizacji. Trzeba było doprowadzić do zmiany dysponenta ziemiami Palestyny. Żydzi w 1914r. wywołali więc I WŚ wiedząc, że Niemcy są na tyle silne, iż ich pokonanie bez pomocy USA nie będzie możliwe. W 1917 roku sytuacja była tragiczna, Anglia z sojusznikami przegrywali z kretesem i wtedy pojawiła się propozycja żydowska, iż diaspora włączy do wojny armię USA, jeśli Brytyjczycy zagwarantują powstanie państwa żydowskiego w Palestynie, co się stało w postaci słynnej deklaracji Balfoura kierowanej do Rothschilda. Na początku 1918r. do wojny przystąpiły USA i wkrótce Niemcy zostały pokonane, upadło także Imperium Otomańskie. W Wersalu, zwanym także „konferencją żydowską”,  mandat nad Palestyną otrzymała… Wielka Brytania, otwarła się droga do Izraela. Równocześnie, jako efekt uboczny powstała znienawidzona przez żydostwo Polska, dzięki sprawnym działaniom Piłsudskiego, Dmowskiego i w bardzo dużej mierze Paderewskiego.

 

 

Brytyjczycy, mimo agitacji żydowskiej, nie byli jednak zbyt chętni do realizacji zobowiązania Balfoura, które zostało sformułowane dość oględnie, dyplomatycznie i dawało możliwość kwestionowania projektu państwa żydowskiego sensu stricto. Wybuchła więc II WŚ i tuż po niej, w 1948r. powstało państwo Izrael, które pierwsi uznali Amerykanie, czyli w zarządzie żydzi, a następnie Rosjanie, czyli wówczas sowieci, a więc także żydzi.

 

Piszemy o tym dlatego, żeby zwrócić uwagę na siłę zorganizowanego żydostwa, jego potencjał do wywoływania wojen we własnym, partykularnym interesie, zatem na realne niebezpieczeństwo wciągnięcia Polski do wojny z Rosją, dla realizacji projektu Niebiańskiej Jerozolimy na Ukrainie i na wschód od Wisły, który jeśli się nie powiedzie, gdyż dojdzie do szerszej wojny atomowej, to zostanie natychmiast przekierowany na tor argentyński, ale Polski już nie będzie.   

   

Konieczna jest więc konsolidacja Polaków, aby nie dopuścić do wciągnięcia naszego kraju do wojny przez ewidentnych zdrajców jak Duda, Tusk i s-ka. I taką konsolidację może spowodować kandydatura Grzegorza Brauna.  Nie zawiedźmy zaufania, jakie w nas pokłada, rzucając nie pierwszy raz na szalę swój los, licząc na aktywność rodaków, na nasz czynny udział w procesie demokratycznym i na kontrolę wyborów, aby liczenie głosów odzwierciedlało ich faktyczną liczbę, a wówczas wygraMY.

 

A skoro już wspomnieliśmy o Herzlu, to warto przedstawić istnie demoniczne okoliczności, w których powstawało jego „Państwo Żydowskie”, opisywane we wstępie do tej książki mimo, że sam projekt został znacznie zmieniony. Flagą Państwa Żydowskiego nie zostały bowiem postulowane przez Herzla złote gwiazdki na białym tle, w liczbie sztuk siedem, odpowiadające siedmiu godzinom pracy jako zasadzie w nowym państwie,  a i sam Herzl, żyd węgierski, jak Soros, był posądzany o antysemityzm ze względu na judeorealizm, który prezentował w końcowym rozdziale książki pisząc o żydach jako podłych charakterach, ani odrobinę nie lepszych od innych nacji… Na Kongresie Syjonistycznym Uganda w 1903r. wraz z rosyjskimi żydami poparł ideę utworzenia państwa żydowskiego na tamtym terenie. Wkrótce zmarł nagle, w wieku zaledwie 44 lat. Idea została dopracowana, zmieniona i wdrożona do realizacji w Palestynie. Państwo żydowskie w 1948r. uznało za swoją flagę dwa niebieskie paski na białym tle, jako symbol szalu modlitewnego talitu i dodało do niego tzw. „Gwiazdę Dawida”, która nigdy nie została wspomniana w żadnym miejscu w Biblii, poza gwiazdą diabła, z którą jest kojarzona, Remfana, Molocha.     

 

Fragment wstępu do Państwa Żydowskiego:

 

„Teodor Herzl napisał „Państwo żydowskie” w stanie niespokojnego wzburzenia. Jego pomysły były rzucane bez ładu i składu w żarze spontanicznego objawienia. To, co zostało objawione, olśniło i zaślepiło go. Alex Bein w swojej znakomitej biografii przedstawia fascynujący opis, zaczerpnięty z „Dzienników” Herzla, tego, jak powstało „Państwo żydowskie”. Było to objawienie mistycznej wizji z błyskami i akcentami proroctwa. Oto, co pisze Bein: 

 

Nagle burza wybucha nad nim. Chmury się rozstępują. Grzmot toczy się po niebie. Błyskawice migoczą wokół niego. Tysiąc wrażeń uderza w niego jednocześnie – gigantyczna wizja. Nie może myśleć; nie jest w stanie się poruszyć; może jedynie pisać; bez tchu, bez zastanowienia, niezdolny kontrolować siebie ani używać krytycznego zmysłu, by nie zahamować erupcji, zapisuje myśli na skrawkach papieru – chodząc, stojąc, leżąc, na ulicy, przy stole, w nocy – jakby pod nieustannym rozkazem. Tak gwałtownie wodospad jego myśli przelewał się przez niego, że myślał, iż traci rozum. Nie opracowywał idei. To idea opracowywała jego. Byłaby to halucynacja, gdyby nie była od początku do końca naznaczona logiką.”

 

Państwo Żydowskie powinno być traktowane jako jedna z serii książek, wariacji na ten temat, napisanych przez tego samego autora. Pierwszą była „Nowe getto” (1894). Kolejną „Adres do Rothschildów.” „Państwo żydowskie” było trzecim wysiłkiem zaburzonego umysłu.

 

Od momentu zorganizowania ruchu syjonistycznego na arenie międzynarodowej społeczność żydów  stała się oficjalną Organizacją Syjonistyczną ze statutami, procedurami, publicznym entuzjazmem i kontrowersjami. „Kompania Żydowska” przekształciła się w Bank, a potem w Żydowski Trust Kolonialny i później Anglo-Palestine Bank. Opis Gestora, który pojawia się w ostatnim rozdziale książki, nigdy nie był ponownie wspomniany, ale w istocie został włączony do idei państwa w procesie tworzenia. Jego prawowitym następcą jest Agencja Żydowska wspomniana w Mandacie Palestyńskim. 

 

Państwo Żydowskie nie było dla Herzla utworem literackim. Było dokumentem politycznym. Miało służyć jako wstęp do działań politycznych. Miało przekonać liderów życia politycznego i zyskać zwolenników idei państwa żydowskiego. I tak się stało, aczkolwiek projekt powstały w wyniku diabelskiego objawienia zachował swą naturę do dnia dzisiejszego, co widać po żydowskim ludobójstwie w Palestynie oraz wojnie na Ukrainie, sterowanej de facto przez żydów, w ich partykularnym interesie.